Wat doe je als Joodse moeder en vader in de oorlog? Hou je je kind bij je? Of breng je de kinderen onder bij een onderduikgezin? Dit dilemma en de gevolgen hiervan staan centraal in het toneelstuk Smokkelkinderen.
In de Tweede Wereldoorlog zijn veel kinderen uit Amsterdam naar Fryslân gesmokkeld om hier onder te duiken. Een van deze kinderen is Lea Tropp. Op haar verhaal is het toneelstuk Smokkelkinderen gebaseerd.
Oorlog niet voorbij
De vader van Tropp was al afgevoerd naar Auschwitz, toen haar moeder haar als baby meegaf aan een verzetsvrouw. Die bracht haar naar Abbega om hier onder te duiken. Ze beloofde haar dochter dat ze haar weer zou ophalen, maar dat gebeurde nooit.
Deze gebeurtenis heeft een zeer grote impact gehad op de rest van het leven van Lea, maar ze realiseerde zich dit zo'n 50 jaar later pas. Het stuk gaat met name over het leven na de oorlog. "Wat mij heel erg heeft geraakt was dat ze oorlog niet voorbij was toen de oorlog voorbij was", vertelt regisseur Ypy Zysling. "Eigenlijk is het stuk een zoektocht naar zichzelf, de weg terug. Aan het einde haalt ze zichzelf op, en is ze weer terecht"
Lea Tropp (links), met haar onderduikbroertje en -zusje.
Intensief
Zysling vindt het maken van het stuk intensief. "Ik werk met vijf spelers en we zijn met z'n allen druk bezig geweest om ons erin te verdiepen door het lezen van boeken en het kijken van films." Op een gegeven moment werd het voor de ploeg teveel en deden ze een stapje terug. "We moeten elkaar ook niet overladen. Het moet niet teveel op ons zitten, want dat is te benauwend." Wel vindt ze het een mooi proces. "Het gaat veel dieper dan de muziektheaterspektakels die ik vaak regisseer."
Première in Amsterdam
Smokkelkinderen gaat op 15 april in première, op de dag dat Fryslân de bevrijding viert. de première is in de Uilenburgersjoel in de Joodse wijk in Amsterdam, waar Lea Tropp als klein meisje woonde. Daarna is het stuk in verschillende kerken in Fryslân te zien.
Regisseur van Smokkelkinderen: Ypy Zysling:
