WAGENINGEN - Ongelofelijk maar waar; begin jaren zeventig gaf Den Haag het groene licht voor de sloop van Hotel de Wereld in Wageningen. Het historische pand, waar in 1945 werd onderhandeld over de capitulatie van de Duitsers in Nederland, zou zelfs plaats hebben moeten maken voor een parkeergarage. De toen 19-jarige Huib de Leeuw uit Wageningen stak er een stokje voor.
Huib de Leeuw klom in de pen toen hij hoorde over de sloopplannen. Hij alarmeerde de Tweede Kamer. Een Kamerlid van de Communistische Partij van Nederland (CPN) nam de brief serieus en diende een motie in voor behoud van het hotel.
Herdenken minder belangrijk
In de alternatieve jaren zeventig was het vieren van Bevrijdingsdag niet populair, en al helemaal niet als er veel militair vertoon aan te pas kwam. In 1971 was het Wageningse 4 en 5 mei-comité dan ook woest omdat er dat jaar helemaal geen bevrijding wordt gevierd. Die verminderde aandacht voor het herdenken speelde mogelijk ook mee in de besluitvorming rond het toen behoorlijk verpauperde hotel, dat nu een internationaal erkend rijksmonument is.
Hotel De Wereld kort na de oorlog (Foto: Gemeentearchief Wageningen)
'Slopen dat bouwvallige pand'
De toenmalige Landbouw Hogeschool had het verwaarloosde pand voor een symbolisch bedrag van de gemeente Wageningen overgenomen en deels opgeknapt. In De Wereld zat een studenten-theatergroep en er werden allerlei alternatieve colleges en activiteiten georganiseerd. De hogeschool vroeg geld voor restauratie, maar kreeg van Den Haag een heel karig aanbod. Het schoolbestuur vroeg daarom toestemming voor sloop.
Tekst gaat verder na de reportage:
Toenmalig VVD-staatssecretaris van Cultuur Henk Vonhoff gaf maart 1971 toestemming voor sloop. Hij vond de architectuur van het pand niet waardevol en gaf aan dat alleen een herdenkingsplaquette bewaard moest blijven. Na veel overleg veranderde de hogeschool in 1972 van mening; Hotel de Wereld moest behouden blijven. Ook een groep bezorgde Wageningers zet zich dan in voor de redding van het pand.
Huib schrijft brandbrief aan Tweede Kamer
Huib de Leeuw, die al eens een expositie over de Tweede Wereldoorlog organiseerde in de zogenoemde capitulatiezaal, vreest het ergste en klimt in de pen. Samen met communistisch kamerlid en oud-verzetsman Joop Wolff bezoekt hij het hotel. De politicus schrikt van de belabberde staat waarin het verkeert.
Terug in Den Haag dient Wolff begin 1973 samen met een PvdA-Kamerlid een motie in voor behoud en restauratie van het historische pand. Wolff, ook de man die een wet opstelde waarin is vastgelegd dat 5 mei een nationale herdenkingsdag werd, verwijt VVD'er Vonhoff een gebrek aan historisch besef en de motie wordt aangenomen. Uiteindelijk 'capituleert' de staatssecretaris en komt er ruim een miljoen gulden beschikbaar voor herstel van het symbool van de Nederlandse bevrijding.
De capitulatiezaal wordt in 1975 opgeleverd tijdens de viering van Bevrijdingsdag in Wageningen. Prins Bernhard opende de zaal waar Huib opnieuw een expositie had ingericht. De oud-Wageninger meent nu nog zeker te weten dat als hij zijn brief niet had verzonden Hotel De Wereld niet meer zou hebben bestaan.
Huib ontmoet Prins Bernhard in De Wereld 1975 (Collectie Huib de Leeuw)
