PARIS - Het is door de geallieerden niet zo gepland maar op 25 augustus 1944 is Parijs de eerste grote stad op het Europese vasteland dat zich bevrijd mag noemen. De uitzinnige bevolking gaat de straat op en ziet hoe 'hun' generaal de Gaulle intrek nemen in het ministerie van Oorlog in de Rue Saint-Dominique. De dag daarop houdt de eigenzinnige generaal een overwinningsparade op de Champs Élysées.
Nadat de geallieerden in Normandié na maanden vechten de Duitse troepen hebben verslagen rukken ze in hoog tempo op om de terugtrekkende Duitsers in te halen. De bevrijding van Parijs heeft voor de geallieerde generaals absoluut geen prioriteit, bovendien zijn ze bang dat Parijs zware schade zal oplopen als het op vechten aankomt. Maar als op 15 augustus de Parijse politie en het metropersoneel in staking gaan en vervolgens het Franse verzet in opstand komt moeten de geallieerden wel ingrijpen want de e Duitse bevelhebber, luitenant generaal Cholitz, heeft de opdracht gekregen om de opstand te onderdrukken en de stad te vernietigen.
De Gaulle eist op hoge toon dat de geallieerden ingrijpen. Het is een Fransman, majoor-generaal Leclerc die aan het hoofd van de Tweede Franse Pantserdivisie de stad binnentrekt. Parijs wordt bevrijd door een Fransman, precies zoals de Gaulle wil. Op 24 augustus weten de bevrijders door te dringen tot het centrum van de stad en op 25 augustus volgt een warm onthaal door de bevolking. In het politiebureau op het Ile de la Cité tekent Cholitz de capitulatie. De dag er op leidt Charles de Gaulle de triomftocht op de Champs-Élysées.
Een Amerikaanse militaire cameraman maakt op de dag van de bevrijding deze kleurenbeelden van Parijs
