VELP - In de laatste dagen van het jaar schrijft de Velpse gemeente-ambtenaar Steven Jansen in zijn dagboek, hij beschouwt de toestand van de wereld en spreekt hoop uit voor het nieuwe jaar.
In april 1946 wordt het dagboek gepubliceerd, dat de 26-jarige gemeente-ambtenaar Steven Jansen uit Velp tijdens de oorlogsjaren bijhield. Hierin beschrijft hij niet alleen het dagelijks leven in zijn woonplaats, maar ook het verloop van de oorlog in het algemeen.
December 1943: wat zal het nieuwe jaar brengen?
Eind december 1943 noteert Jansen, haast poëtisch, een bespiegeling op de toestand in de wereld:
'Een verduisterde wereld. Miljoenen vieren ver van huis het feest van Christus' geboorte, van Vrede op aarde. Aan het Oostelijk front is over een grote breedte de winterslag in volle hevigheid ontbrand. De Russen rukken op. Het jaar 1943 glijdt weg in de schoot der tijden. Wie is er rouwig om. We leven in de toekomst. Wat zal het nieuwe jaar brengen? Vrede? Vrijheid?'
Steven Jansen vlak voor de oorlog
December 1944: hoop op vrede
Een jaar later is de oorlog nog steeds niet afgelopen, en weer blikt Jansen melancholiek terug:
'Zo verglijden de laatste dagen van 1944. Matglanzend en bijna verlaten liggen de wegen. Bomen en struiken zijn wazig wit, de verten grijs in duizend tonen. En steeds grauwer wordt de lucht. Er komt sneeuw. Op de Oudejaarsavond ontbreekt de traditionele baklucht van poffertjes en oliebollen. Een kopje koffiesurrogaat zonder suiker, zonder melk, een stuk koek van suikerbieten, daar moeten we het dit jaar mee doen. Drommen Liberators (type vliegtuig) komen over. Nieuwjaarswensen voor den Führer. 12 uur. De beste wensen voor 1945. Vrede!'
Drie-en-een-halve maand later, in de vroege ochtend van 16 april 1945, is Velp bevrijd.
