Op 25 oktober 1944 wordt Venray, een week na zijn bevrijding, geëvacueerd. De leefomstandigheden in de frontstad waren niet verantwoord volgens de Engelsen, maar niet alle Venraynaren waren het daar mee eens.

Verzetsman Winkels heeft na de evacuatie zijn gevoelens op papier gezet. Hij leest zelf voor met welke gevoelens hij zijn stad achterliet:

Niet iedereen in Venray keek tegen de evacuatie op. Gerrit Basten, verpleger in de psychiatrische inrichting Sint Servatius, zag het als een redding: