NIJMEGEN - Titus Brandsma sterft op 26 juli 1942 in het concentratiekamp Dachau. Het leven en werk van de katholieke geestelijke inspireren nog altijd vele mensen over de hele wereld. In 1985 werd Brandsma door de paus zalig verklaard en in 2005 werd hij door de Nijmeegse bevolking uitgeroepen tot Grootste Nijmegenaar aller tijden.
Titus Brandsma (23 februari 1881) werd in 1923 hoogleraar aan de toen net opgerichte Katholieke Universiteit in Nijmegen. In 1932 werd hij daar rector magnificus. Hij was populair onder jongeren omdat hij zich inzette voor de vernieuwing in het katholicisme zoals ook blijkt uit zijn beroemde diesrede waarin hij pleit voor vernieuwing van het Godsbeeld.
Actief publicist
Brandsma liet ook op journalistiek vlak van zich horen. Hij publiceerde veel en was van 1919 tot aan zijn vertrek naar Nijmegen hoofdredacteur van het Nieuwsblad De Stad Oss. In 1935 werd hij door aartsbisschop Jansen benoemd tot geestelijk adviseur van de katholieke journalistenvereniging.
Openlijk verzet tegen nationaal-socialisme
Zowel in zijn colleges als via publicaties wees hij op het gevaar van het nationaal-socialisme in Duitsland. In 1941 verzette hij zich tegen het verwijderen van joodse leerlingen en bekeerlingen van katholieke middelbare scholen en was hij de architect van het verbod dat de Utrechtse aartsbisschop Jan de Jong uitvaardigde tegen het opnemen van NSB-advertenties in de rooms-katholieke dagbladen.
Op 30 december 1941 maakte hij met de aartsbisschop een rondgang langs de katholieke dagbladdirecteuren om het verbod toe te lichten. De Duitsers zagen dit als ondergrondse activiteit en Brandsma werd gekenschetst als een gevaarlijk persoon die het nazisme bestreed.
Morele steun medegevangenen
Begin januari 1942 werd Brandsma door de Duitsers gearresteerd. Via een tocht langs de gevangenis van Scheveningen, kamp Amersfoort en de strafgevangenis van Kleef kwam hij ten slotte in het concentratiekamp Dachau terecht. Volgens getuigenissen van voormalige kampgenoten was Titus Brandsma een grote morele, spirituele en daadwerkelijke steun voor zijn medegevangenen.
Dodelijke injectie
Na enkele weken vol ontberingen en mishandelingen werd hij - levenslang behept met een wankele gezondheid - uitgeput en doodziek in het kamphospitaal opgenomen. Toen hij daar enkele dagen lag, raakte hij buiten bewustzijn. Op 26 juli 1942 om twee uur 's middags kwam een eind aan het leven van Titus Brandsma nadat een kamparts hem een dodelijke injectie toediende.
Heeft u opmerkingen of aanvullingen op dit bericht? Mail dan met de redactie: Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.. Of stuur ons direct een WhatsApp-bericht: 06 - 220 543 52
